Leren in tijden van corona Mundus College Amsterdam Maart 2020 – juli 2021. Het boek ‘Houd afstand’ volgt chronologisch de coronacrisis. Wat ik vooral wil laten zien is dat het leren altijd doorging. Op afstand, maar ook in de praktijk. Individueel of in kleine groepen. En naast het leren was er steeds ruimte voor plezier.
Minister van Onderwijs Arie Slob kondigde het op zondag 15 maart 2020 in een persconferentie aan: de scholen gaan dicht. Een uitzondering was er voor kinderen van ouders in vitale beroepen: voor hen bleven de scholen open. Ook het onderwijspersoneel kon naar school gaan om vandaaruit het onderwijs voor de thuisblijvers te organiseren. Later in de week vroeg minister Slob ons in een brief om speciale aandacht voor kinderen in een kwetsbare positie: leerlingen die geen faciliteiten hebben voor onderwijs op afstand, leerlingen die thuis meer begeleiding nodig hebben, bijvoorbeeld omdat de ouders de Nederlandse taal niet goed beheersen, en leerlingen voor wie thuis geen veilige basis is. Er kwam ook geld beschikbaar om leerlingen van laptops te voorzien.
Kortom, toen ik op een zonnige ochtend in maart op school aankwam, trof ik daar een rustig maar zeker geen leeg gebouw aan. Naast de kanteling naar online onderwijs ging het fysiek leren in beperkte mate toch ook door. Het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam gaf mij de eervolle opdracht deze unieke situatie in beelden vast te leggen voor hun collectie.
De schoolsluiting zou tot en met 6 april 2020 duren, drie weken dus. Maar de coronacrisis bleek grillig en onvoorspelbaar. Ondertussen bleef ik fotograferen terwijl het schoolleven zijn gang ging. Maria maakte haar schoolexamen, docent Hoekman gaf een online gym-les, Saloua kookte spaghetti. Rood/wit afzetlint werd ingezet om het afstand houden af te dwingen. Maar ik zag dat je er ook onderdoor kon kruipen, op zoek naar een rustige werkplek. Of, zoals Siem en zijn vrienden, gebruiken voor een wedstrijdje hoogspringen.
Het boek ‘Houd afstand’ volgt chronologisch de coronacrisis. Wat ik vooral wil laten zien is dat het leren altijd doorging. Op afstand, maar ook in de praktijk. Individueel of in kleine groepen. En naast het leren was er steeds ruimte voor plezier.
Cees Glastra van Loon
Docent en fotograaf